​
Gefragmenteerd komen de ervaringen en gevoelens naar boven.
Zoals dromen werken
Alles is suggestie
Verleden en heden lopen door elkaar
In het oneindige donker
ontmoet je jezelf elke keer weer in een andere vorm
Een andere hoedanigheid
Je eigen wezen bekijkend vanuit dit vervormende en vage beeld
Op het moment dat je denkt te begrijpen,
kantelt het beeld, jouw waarheid,
volledig en laat je achter met een gevoel van vervreemding
De tijd is geen kloktijd
maar enkel en alleen nog maar het verstrijken van tijd
Tijd is duur
Ruimte is fluïde
Je kijkt recht in het gezicht van je eigen verlangens,
je angsten, je onderdrukte gevoelens
Maar in plaats van dat je ziet waar ze voor staan,
wisselen ze continue van plaats en betekenis
Het glipt weg
Als zand door je vingers
Niets is wat het lijkt
De waarheid is gevormd als fictie
Het bestaat niet op zichzelf
Maar enkel en alleen in het verlangen
En met de blik van de ander
De werken binnen TBHS zijn pogingen tot een zelfportret
Alles is een poging om grip te krijgen op het wezen
Het zijn, het willen, het denken en het verlangen
Niet alleen een onderzoek naar mijn eigen menselijke bestaan,
maar ook wat gevangen zit in het DNA
Wie was ik voor dat ik ben?
De levens die mensen leiden zonder weet
van de levens van mensen die zij erbij leiden
Waar zij onder lijden
Dat geheugen dat voor eeuwig besloten zit in het mens zijn
Dat je nooit maar één mens bent
Dat je denkt dingen te weten
maar ook weet dat die weer worden vergeten
Het verschuiven van betekenis tot eindeloze vervreemding
Fragmented experiences and feelings emerge.
The way dreams work
Everything is a suggestion
Past and present are intertwined
In the infinite darkness,
you meet yourself over and over in a different form
A different capacity
Viewing your own being from this distorted and blurred image
The moment you think you understand,
the image, your truth, tips over completely
and leaves you with a feeling of alienation.
Time is not clock time
but only the passing of time
Time is duration
Space is fluid
You look straight into the face of your own desires,
your fears, your repressed feelings
But instead of seeing what they stand for,
they shift place and meaning continuously
It slips away
Like sand through your fingers
Nothing is what it seems
Truth is shaped like fiction
It does not exist in itself
But only in desire
And with the gaze of the other
​
The works within TBHS are attempts at a self-portrait
Everything is an attempt to get a grip on the being
The being, the wanting, the thinking and the longing
Not only an investigation into my own human existence,
but also into what is imprisoned in DNA
Who was I before I am?
The lives that people lead without knowing
about the lives of people they lead with them
What they suffer
That memory that is forever locked up in being human
That you are never just one human being
That you think you know things,
but also know that they are forgotten again
The shifting of meaning into endless alienation
